Trochę Historii

Trochę Historii

Funakoshi Gkarate ni

Styl karate Shotokan wywodzi się od mistrza Gichin Funakoshi (1868 – 1957), pierwszego nauczyciela karate w Tokio, który w sposób bardzo istotny przyczynił się do rozpowszechnienia tej oryginalnej sztuki walki wręcz w całej Japonii. To on pierwszy zademonstrował ważnym postaciom ze sfer rządzących, wojskowym i pracownikom naukowym sztukę walki wręcz z Okinawy, mającą swe korzenie w starych chińskich stylach. Na wielkiej wystawie atletycznej w 1922 roku skromny nauczyciel, potomek samurajów podbił serca publiczności swoją wiedzą i kulturą osobistą. W odróżnieniu od wielu innych mistrzów z Okinawy mówił i pisał po japońsku, a nie w dialekcie z wysp. Karate zostało zaakceptowane jako dziedzictwo japońskie, a mistrz Funakoshi został zaproszony do Kodokanu przez twórcę judo – profesora Jigoro Kano. Pod wpływem demonstracji sztuki karate w technikach judo pojawiły się takie elementy, jak idea ćwiczenia kata czy rzut o-soto-gari. Dopiero zachęceni sukcesem Funakoshiego na wielkie wyspy japońskie zaczęli przybywać inni mistrzowie z Okinawy.”Shoto” to pseudonim literacki, którym podpisywał swoje wiersze i sentencje kaligraficzne Funakoshi. Oznacza dosłownie „fale sosen” albo „zapach sosen” - drzew, które zawsze przypominały Staremu Mistrzowi jego ukochaną wyspę. Po zniszczeniu starego dojo (miejsca treningów) uczniowie karate nazwali na cześć Funakoshiego nowy budynek przeznaczony do ćwiczeń ”Shoto-kan„ - „ośrodek Shoto” (w domyśle „budynek, gdzie naucza Shoto czyli mistrz Funakoshi”). Z czasem nazwa ta przylgnęła do największego stylu karate, jaki rozwinęli uczniowie mistrza Funakoshi i ich kontynuatorzy. Przy czym pewnym paradoksem jest, że Funakoshi zawsze twierdził, iż karate jest jedno i był przeciwny podziałom na style oraz sprzeciwiał się koncepcji sportowego karate. Toteż dopiero w kilka miesięcy po jego śmierci organizacja Japan Karate Association (JKA) rozegrała pierwsze zawody ogólnojapońskie w karate, a znakomicie wyszkoleni instruktorzy – najczęściej adepci Uniwersytetu Takushoku rozpoczęli propagowanie karate Shotokan na całym świecie. Trzydziestoparoletni okres przewodzenia w JKA przez Masatoshi Nakayama (1913 – 1987) był okresem dynamicznego rozwoju stylu Shotokan, także zasadniczych zmian w wykonywaniu technik, zapoczątkowanych jeszcze w latach czterdziestych XX wieku przez syna Starego Mistrza, Gigo Funakoshi. Pozycje stały się dłuższe, a przez to walka prowadzona była na dłuższy dystans, wprowadzono kopnięcia okrężne i dodano szereg nowych form – kata do osiemnastu nauczanych przez Gichina Funakoshi. Opracowano też podstawy walki sportowej w karate opartej najpierw na ippon-shobu (walce do jednego punktu), a później sambon-shobu (walce do uzyskania trzech punktów). Choć pierwsze książki o karate napisał Gichin Funakoshi, ale właśnie Nakayama, a później i inni mistrzowie Shotokan stali się autorami wielu ciekawych książek o karate, wydawanych często do razu w języku angielskim. To wszystko przyczyniło się do dynamicznego rozwoju karate w drugiej połowie XX wieku na całym świecie.